Czy na odzież medyczną nadają się wyłącznie białe, niebieskie i zielone tkaniny?

W przeszłości pracownicy służby zdrowia byli nazywani białą służbą. Miało to silne oparcie w kolorach fartuchów oraz innych elementów garderoby lekarzy i pielęgniarek: tkaniny na odzież medyczną były w większości przypadków białe i naturalne. Gdyby dzisiaj ktoś spróbował ukuć nazwę dla ochrony zdrowia od koloru ubrań jej pracowników, miałby wielki problem. 

Obecnie żadne przepisy nie regulują koloru odzieży medycznej. Do jej uszycia można użyć dowolnej tkaniny na odzież roboczą – dokładnie takiego samego, jakiego używa się do produkcji uniformów w branży HoReCa, służb porządkowych czy mundurowych. Każda placówka medyczna może wprowadzić do regulaminu wewnętrznego zapisy, które określą pożądane lub wymagane kolory ubrań personelu. Jeżeli taki zapis nie istnieje, to pracownicy mają pełną dowolność w zakupie uniformów. 

Czy istnieje medyczny dress code?

Choć panuje pełna swoboda w doborze kolorów tkanin na uniformy medyczne, to – siłą przyzwyczajenia i tradycji – niektóre kolory pozostają zarezerwowane wyłącznie dla konkretnych specjalności. Często powtarzany jest schemat, który obowiązywał w czasach PRL-u:

• biały – białe fartuchy i kitle były zarezerwowane dla lekarzy,
• niebieski – po odcieniach niebieskiego i błękitu można było w przeszłości rozpoznać pielęgniarki i położne oraz pielęgniarki oddziałowe, 
• zielony – to kolor zarezerwowany tradycyjnie dla lekarzy zabiegowych, czyli przede wszystkim dla chirurgów,
• granatowy – dawniej wyróżniał sanitariuszy, lecz obecnie ma mniejsze znaczenie – ważniejszy jest napis „Sanitariusz”, który zazwyczaj znajduje się na plecach i na wysokości serca,
• czerwony – to jedyny kolor odzieży medycznej, który jest regulowany prawnie: zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 18 października 2010 r. w sprawie oznaczenia systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne oraz wymagań w zakresie umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego zewnętrzne części garderoby ratowników powinny mieć kolor czerwony,
• żółty – współcześnie praktycznie nie stosowany, w przeszłości był przeznaczony dla pracowników administracji w placówkach medycznych.

Dlaczego biel nie dominuje już w uniformach ochrony zdrowia?

Niegdysiejszy medyczny dress code stracił na znaczeniu. Pozostał podział praktyczny: lekarze odróżniają się kolorem odzieży od pielęgniarek, chirurdzy od sanitariuszy i ratowników medycznych. Natomiast sam kolor nie jest już czytelnym skazaniem na profesję medyczną.

Najbardziej zauważalny jest odwrót bieli. Dlaczego kolor kojarzący się z czystością nie jest już dominujący w fartuchach lekarzy i pielęgniarek? Odpowiedzi udziela ekspertka z internetowej hurtowni tkanin Vistyl: – Biel jest czysta, ale bardzo formalna, co może wywoływać w pacjentach podświadomą obawę. Okazało się, że pacjenci, w tym szczególnie dzieci, znacznie lepiej reagują na lekarza ubranego w strój o żywych, nawet pastelowych kolorach. Stonowane barwy uspokajają, pozwalają łatwiej pozyskać zaufanie pacjenta. Stroje personelu medycznego, szczególnie w niepublicznej ochronie zdrowia, coraz częściej traktowane są na równi z uniformami innych branż: pełnią funkcje użytkowe, lecz jednocześnie są elementem identyfikacji marki. Swoboda panuje też w doborze krojów i materiałów. Strój medyczny pozostał uniformem, lecz stał się bardziej komfortowy, lepiej dopasowany do sylwetki.

Wracając do tytułowego pytania, należy stwierdzić, że białe, niebieskie i zielone tkaniny doskonale nadają się na odzież medyczną. Jednocześnie nic nie stoi na przeszkodzie, aby wybierać kolory według gustu użytkownika lub dobierać je do kolorów przyjętych przez konkretną placówkę ochrony zdrowia. Jedynym wyjątkiem są uniformy ratowników medycznych, których barwa jest regulowana stosownymi rozporządzeniami.