Technologie honowania a technologie szlifowania. Różnice i zastosowanie

Produkcja  elementów maszyn i urządzeń wymaga zapewnienia odpowiednich parametrów umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie poszczególnych detali oraz trwałość zgodną z przeznaczeniem. Szczególnie duże znaczenie ma wykończenia powierzchni obrabianego przedmiotu, które  współpracują z innymi elementami. Jest to istotne  z uwagi na powstające opory oraz generowane tarcie zwiększające temperaturę i powodujące przyspieszone wycieranie się materiału.

Jakie znaczenie ma dokładność wykończenia elementów?

Wszystkie układy mechaniczne znajdujące się w maszynach i urządzeniach muszą wykazywać przewidzianą przez konstruktora trwałość oraz osiągać założone parametry wytrzymałościowe, jak również potrzebną w konkretnym zastosowaniu efektywność działania. W przypadku elementów ruchomych, które współpracują z innymi powierzchniami, kluczową sprawą będzie osiągnięcie wymaganego poziomu dokładności wykonania oraz poziomu wykończenia. W pierwszym przypadku chodzi o uzyskanie właściwej tolerancji wymiarowej, co eliminuje niebezpieczne luzy będące przyczyną wibracji, przeciążeń i nadmiernego zużycia. W drugim w grę wchodzi osiągnięcie takiego współczynnika chropowatości (w zależności od przyjętych standardów Ra albo Rz), który zagwarantuje utrzymywanie powstającego tarcia na poziomie, który nie spowoduje zbyt dużego wzrostu temperatury ani szybkiego zużycia ściernego. Sposobem na osiągnięcie oczekiwanych efektów jest zastosowanie honowania przemysłowego lub wykonanie szlifowania. Wybór metody wiąże się z konieczną w danym przypadku precyzją, a także specyfiką materiału, rodzajem maszyny lub urządzenia oraz akceptowalnym poziomem kosztów w stosunku do uzyskanych w tych procesach różnic.

Na czym polega szlifowanie?

Szlifowanie to proces technologiczny, który jest zaliczany do obróbki ubytkowej. Usuwanie zbędnego naddatku i uzyskiwanie potrzebnej tolerancji wymiarowej oraz pozbywanie się nadmiernej chropowatości jest osiągane za sprawą użycia ścierniwa o odpowiedniej twardości i wielkości ziaren. Używana ściernica przemieszcza się w stosunku do obrabianej powierzchni, a ziarna mechanicznie usuwają materiał albo wykorzystując jego plastyczność, prowadzą do jego odkształcenia. Szlifowanie jest możliwe po nadaniu ścierniwu potrzebnej energii kinetycznej, co zwykle następuje w wyniku ruchu obrotowego, gdy ściernica ma postać tarczy lub dysku albo prostoliniowego, jeżeli używa się taśmy. Jeżeli szlifowanie ma prowadzić do uzyskania szczególnie dokładnego wymiaru i znacznej gładkości wykorzystywane są ścierniwa luźne np. w postaci proszku tworzącego zawiesinę z cieczą lub półpłynną pastą.

Co można osiągnąć, decydując się na honowanie?

Proces honowania przypomina nieco obróbkę wykonywaną przy wykorzystaniu szlifowania, pozwala jednak na uzyskanie znacznie większej precyzji, a zatem klasy dokładności IT5 oraz chropowatości Rz sięgającej 0,2 mikrometra i Ra wynoszącej 0,04 mikrometra. Honowanie jest przeprowadzane z użyciem urządzenia nazywanego honownicą. Ma ono postać głowicy, na której umieszczono specjalne osełki z nasypem ze ścierniwa o wysokiej twardości i bardzo małej granulacji. Osełki są umieszczone na elementach dociskających je do obrabianej powierzchni i pozwalających na precyzyjne ustalanie ich pozycji oraz przemieszczenia. W zależności od specyfiki elementu poddawanego honowaniu wielkość honownicy oraz liczba używanych osełek może być różna. Dla prawidłowego przebiegu całego zabiegu duże znaczenie ma dokładne wzajemne pozycjonowanie przedmiotu obrabianego i głowicy. Efektem honowania jest szlif krzyżowy, a więc delikatne żłobienie tworzące siatkę przecinających się pod kątem linii. Powstają one z uwagi na to, że honownica wykonuje nie tylko ruch obrotowy, ale także posuwisto zwrotny.

Usługi szlifowania oraz honowania przemysłowego wykonuje firma JURGAL. Zajmuje się ona również kompleksową regeneracją silników spalinowych oraz siłowników hydraulicznych.