Właściwości dziczyzny. Czy warto jeść mięso z dzika?

Zastanawiasz się nad urozmaiceniem jadłospisu i spróbowania jakiegoś innego rodzaju mięsa, na przykład dziczyzny? Marzą ci się aromatyczne potrawy z mięsa z dzika, ale chciałbyś się upewnić, czy dziczyzna dostarczy Twojemu organizmowi niezbędnych witamin i składników odżywczych? Przeczytaj, jakie właściwości zdrowotne i smakowe ma dziczyzna i czy naprawdę warto jeść mięso z dzika.

Czy dziczyzna jest mięsem zdrowym?

Nie ma wątpliwości, co do tego, że dziczyzna jest mięsem zdrowszym od wieprzowiny, między innymi dlatego, że posiada więcej pełnowartościowego żelaza od mięsa ze świni czy drobiu. Ponadto mięso z dzika zawiera wiele nienasyconych kwasów tłuszczowych, minerałów i witamin: B12, B3, B6, B5, B2. Jest również źródłem cennego wapnia, magnezu, fosforu, sodu oraz potasu. W dziczyźnie znajduje się też wyjątkowo wiele łatwostrawnego białka oraz aminokwasów egzogennych. Jest zalecana osobom z niedoborami wapnia i wyżej wymienionych składników, jak również borykającym się z chorobami serca. Ze względu na niskokaloryczność i niewielką ilość cholesterolu dziczyznę chętnie spożywają osoby na diecie. Poza tym mięso z dzika zawiera niewiele tłuszczu ogólnego, średnio około 2 procent, czyli mniej nawet niż w piersi z kurczaka. Poleca się je także osobom z alergiami pokarmowymi, chorobami trawiennymi, a nawet łuszczycą. Obecność witaminy B3 pozwala obniżyć ryzyko rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów. Wysoka zawartość składników wartościowych dla ludzkiego organizmu, a zarazem niska szkodliwych i wyjątkowe walory smakowe, sprawiają, że mięso z dzika uważane jest przez dietetyków, kucharzy, smakoszy i wielu zwolenników zdrowego żywienia za mięso najwyższej klasy. By mieć jednak stuprocentową gwarancję jakości mięsa, najlepiej jest je kupować u sprawdzonych dostawców dziczyzny takich, jak Podlaskie Wyroby.

Dlaczego dziczyzna ma właściwości prozdrowotne?

Dziczyzna jest zdrowsza i bardziej naturalna od innych mięs, ponieważ pozyskuje się ją ze zwierząt niehodowanych, żyjących na obszarach dzikich, czyli na przykład w skupiskach leśnych, często chronionych przed nadmierną ingerencją człowieka. Dziki, sarny i jelenie żywią się tam naturalnym pożywieniem – orzechami, żołędziami, owocami leśnymi etc. Nie muszą więc spożywać nafaszerowanego antybiotykami pokarmu, który podaje się trzodzie w gospodarstwach hodowlanych. Ma to niebagatelne przełożenie na jakość i właściwości prozdrowotne mięsa, które potem trafia do sklepów i na nasze stoły.